حمایت کمیته نوبل ادبیات از انتخاب هاندکه

تاریخ ایرانی: اعضای هیات کمیته انتخاب نوبل ادبیات از تصمیم‌شان در مورد اعطای جایزه امسال به پیتر هاندکه، نویسنده جنجالی اتریشی حمایت کردند.

انتخاب هاندکه به دلیل حمایت لفظی او از صرب‌ها در جریان جنگ یوگسلاوی در دهه ۱۹۹۰ میلادی انتقاداتی را به همراه داشته است.

هنریک پیترسون، از اعضای کمیته نوبل ادبیات گفته که پیتر هاندکه در نوشته‌هایش «به شدت غیرسیاسی» است و حمایت او از صرب‌ها سوءتفاهم شده است. یکی دیگر از اعضای کمیته نوبل هم گفته که نویسنده اتریشی قطعاً شایسته دریافت این جایزه بود.

آکادمی نوبل سوئد هفته گذشته الگا توکارچوک از لهستان و پیتر هاندکه از اتریش را مشترکا به عنوان برندگان نوبل ادبیات سال ۲۰۱۹ معرفی کرد.

«ادی راما» نخست‌وزیر آلبانی در واکنش به انتخاب پیتر هاندکه در صفحه توئیتر خود نوشته بود: «هرگز فکر نمی‌کردم برای یک جایزه نوبل احساس تهوع به من بدهد. اتخاذ این تصمیم ناشایست از سوی یک آکادمی اخلاق‌مدار همچون آکادمی نوبل، شرم را به شکل دیگری معرفی کرد. نه ما نمی‌توانیم تا این حد نسبت به نژادپرستی و نسل‌کشی بی‌تفاوت باشیم.»

مقامات رسمی و رسانه‌های صربستان اما از هاندکه به نیکی یاد کردند و او را «دوست بزرگ» صربستان خواندند. هاندکه یکی از مخالفین حمله هوایی ناتو علیه صربستان در جنگ کوزوو در اواخر دهه ۱۹۹۰ بود و در سال ۲۰۰۶ در مراسم ختم اسلوبودان میلوشویچ سخنرانی کرد.

پیتر هاندکه از صرب‌ها برای حمایتشان پس از خبر جایزه نوبل تشکر کرد و به تلویزیون دولتی صربستان گفت «شادی صرب‌ها را از این اتفاق احساس کردم.» هاندکه که به زبان صرب‌ها سخن می‌گفت اعلام کرد امروز باید به روش صرب‌ها جشن بگیریم.

ولادان ووکوساولیچ، وزیر فرهنگ صربستان گفته هاندکه باید سال‌ها پیش برنده جایزه نوبل ادبیات می‌شد اما این اتفاق به خاطر حمایت نویسنده اتریشی از صرب‌ها رخ نداد.

با این حال هاندکه به شبهات درباره اهدای نوبل ادبیات به او عکس‌العمل نشان داد و پس از اینکه از او درباره جنگ یوگسلاوی پرسیدند گفت دیگر هیچ وقت با رسانه‌ها صحبت نمی‌کند.

هاندکه که در جلسه مدیران شهرداری در شهر گریفین در جنوب اتریش حضور پیدا کرده بود از خبرنگاران گلایه کرد که دائم از او سؤال‌هایی درباره دیدگاه‌های سیاسی‌اش می‌پرسند و سؤالی درباره نوشته‌هایش نمی‌کنند.

هاندکه گفت: «جلوی در خانه بودم و ۵۰ خبرنگار آنجا حضور داشتند و همه سؤال‌هایی درباره سیاست پرسیدند و حتی یک نفر آثارم را نخوانده بودند و نمی‌دانستند چه کتاب‌هایی نوشته‌ام. همه از من درباره عکس‌العمل دیگران می‌پرسند. من نویسنده و از نسل تولستوی، هومر، و سروانتس هستم. من را رها کنید و این سؤال‌ها را از من نپرسید.»

بی‌بی‌سی / ایسنا / ایبنا